Zrozumienie defibrylacji: rodzaje, zastosowania i ryzyko

Defibrylacja to metoda leczenia polegająca na zastosowaniu wstrząsów elektrycznych w celu przywrócenia prawidłowego rytmu serca u osób, u których występuje zagrażający życiu rytm serca. Rytmy te, zwane arytmiami, mogą spowodować, że serce przestanie skutecznie bić i doprowadzić do zatrzymania akcji serca. Defibrylacja polega na zakłócaniu nieprawidłowych sygnałów elektrycznych powodujących arytmię i umożliwieniu sercu powrotu do normalnego rytmu.……Istnieją dwa główne typy defibrylacji:……1. Defibrylacja zewnętrzna: Ten rodzaj defibrylacji przeprowadza się za pomocą urządzenia zwanego automatycznym defibrylatorem zewnętrznym (AED). AED przykłada się do klatki piersiowej pacjenta i wywołuje wstrząs elektryczny poprzez elektrody umieszczone na podkładkach.
2. Defibrylacja wewnętrzna: Ten rodzaj defibrylacji przeprowadza się podczas operacji poprzez wszczepienie w klatkę piersiową urządzenia zwanego kardiowerterem-defibrylatorem (ICD). ICD jest zaprogramowany do wykrywania i korygowania nieprawidłowych rytmów serca.

Terapię defibrylacyjną można stosować w leczeniu różnych zagrażających życiu arytmii, w tym migotania komór (VF), częstoskurczu komorowego bez tętna (VT) i zatrzymania krążenia spowodowanego zawałem serca lub inne warunki. Należy pamiętać, że defibrylacja powinna być wykonywana wyłącznie przez przeszkolony personel medyczny, ponieważ może być niebezpieczna, jeśli nie zostanie wykonana prawidłowo.