Defibrillatie begrijpen: soorten, toepassingen en risico's

Defibrillatie is een medische behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van elektrische schokken om de normale hartslag te herstellen bij mensen met levensbedreigende hartritmes. Deze ritmes, aritmieën genoemd, kunnen ervoor zorgen dat het hart niet meer effectief klopt en tot een hartstilstand leiden. Defibrillatie werkt door het verstoren van de abnormale elektrische signalen die de aritmie veroorzaken, waardoor het hart zijn normale hartslagpatroon kan hervatten. Er zijn twee hoofdtypen defibrillatie: 1. Externe defibrillatie: Dit type defibrillatie wordt uitgevoerd met behulp van een apparaat dat een automatische externe defibrillator (AED) wordt genoemd. De AED wordt op de borst van de persoon aangebracht en geeft een elektrische schok af via elektroden op de elektroden.
2. Interne defibrillatie: Dit type defibrillatie wordt tijdens een operatie uitgevoerd door een apparaat genaamd cardioverter-defibrillator (ICD) in de borst te implanteren. De ICD is geprogrammeerd om abnormale hartritmes te detecteren en te corrigeren. Defibrillatieve therapie kan worden gebruikt voor de behandeling van een verscheidenheid aan levensbedreigende aritmieën, waaronder ventriculaire fibrillatie (VF), polsloze ventriculaire tachycardie (VT) en hartstilstand veroorzaakt door een hartaanval of andere condities. Het is belangrijk op te merken dat defibrillatie alleen mag worden uitgevoerd door opgeleide medische professionals, omdat het gevaarlijk kan zijn als het niet op de juiste manier wordt uitgevoerd.