Zrozumienie nauk i praktyk apostolskich we wczesnym chrześcijaństwie

Apostolskie oznacza odnoszące się do apostołów, czyli pierwszych dwunastu uczniów Jezusa Chrystusa, wybranych przez niego, aby szerzyć jego nauki i dokonywać cudów, lub wywodzić się od nich. Termin ten może również odnosić się do nauk, wierzeń i praktyk, które uważa się za zgodne z naukami apostołów i założonych przez nich pierwszych wspólnot chrześcijańskich. W tym sensie termin apostolski jest często używany do opisania tradycji, liturgii i doktryna wczesnego Kościoła chrześcijańskiego, a także władza i przywództwo apostołów i ich następców. Pomysł jest taki, że te praktyki i wierzenia zostały przekazane przez apostołów i dlatego uważa się je za natchnione przez Boga i autorytatywne. … Na przykład kościół apostolski może to taki, który ściśle trzyma się nauk i praktyk wczesnego Kościoła chrześcijańskiego, jak np. korzystanie z kultu liturgicznego, sprawowanie Eucharystii oraz podkreślanie osobistej świętości i oddania Bogu. Służba apostolska może być prowadzona przez osoby uważane za mające bezpośredni związek z apostołami i ich naukami, na przykład biskupi lub inni przywódcy kościelni postrzegani jako następcy apostołów.