Zrozumienie subnormalności: przyczyny, cechy i kontrowersje

Subnormalność to termin używany w psychologii do opisania osób, które mają niski poziom funkcjonowania poznawczego lub niepełnosprawność intelektualną. Często używa się go zamiennie z terminem „upośledzenie umysłowe”, chociaż niektórzy specjaliści wolą zamiast tego używać terminu „niepełnosprawność intelektualna”.…
Subnormalność może być spowodowana różnymi czynnikami, w tym zaburzeniami genetycznymi, uszkodzeniem mózgu i czynnikami środowiskowymi, takimi jak ubóstwo , niedożywienie i słaba edukacja. Może objawiać się na różne sposoby, w zależności od przyczyny oraz konkretnych potrzeb i mocnych stron danej osoby. Niektóre typowe cechy osób z subnormalnością mogą obejmować:…
* Iloraz inteligencji (IQ) poniżej średniej…* Trudności w nauce i osiągnięciach w nauce…* Opóźniony rozwój lub nabywanie umiejętności…* Trudności w interakcjach społecznych i komunikacji…* Ograniczona zdolność adaptacji i umiejętności rozwiązywania problemów…* Zależność od innych w codziennych zadaniach… Należy pamiętać, że subnormalność to spektrum, a osoby z niepełnosprawnością intelektualną mogą mieć szeroki zakres zdolności i potrzeb. Niektórzy mogą wymagać znacznego wsparcia i przystosowania, podczas gdy inni mogą być bardziej niezależni i samowystarczalni.…
Termin „subnormalność” był krytykowany przez niektórych specjalistów i zwolenników jako stygmatyzujący i patologizujący. Twierdzą, że koncentruje się na tym, czego jednostki nie mogą zrobić, a nie na ich mocnych stronach i umiejętnościach, i może utrwalić negatywne stereotypy i dyskryminację. Niektórzy wolą zamiast tego używać terminu „niepełnosprawność intelektualna”, ponieważ jest on postrzegany jako bardziej neutralny i pełen szacunku sposób opisywania osób z zaburzeniami poznawczymi.