ทำความเข้าใจกับการกล่าวโทษมากเกินไป: ตระหนักถึงสัญญาณและทำลายวงจร
การกล่าวโทษมากเกินไปหมายถึงแนวโน้มที่จะถือว่ามีความรับผิดชอบมากเกินไปหรือตำหนิตนเองหรือผู้อื่นในสถานการณ์หรือปัญหา มันสามารถมองได้ว่าเป็นรูปแบบการพูดกับตัวเองเชิงลบ โดยที่แต่ละบุคคลมุ่งความสนใจไปที่ข้อบกพร่องหรือความล้มเหลวของตนเองอย่างต่อเนื่อง แทนที่จะพิจารณาปัจจัยอื่นๆ ที่อาจมีส่วนทำให้เกิดสถานการณ์
การกล่าวโทษมากเกินไปสามารถแสดงออกได้หลายวิธี เช่น:
1 การวิพากษ์วิจารณ์ตนเอง: การกล่าวโทษตัวเองมากเกินไปอาจนำไปสู่การวิพากษ์วิจารณ์ตนเองอย่างรุนแรง โดยที่แต่ละคนเอาชนะตนเองเพราะการรับรู้ถึงความผิดพลาดหรือความล้มเหลว
2 ลัทธิพอใจ แต่สิ่งดีเลิศ: บางคนอาจตำหนิตัวเองมากเกินไปที่ไม่บรรลุมาตรฐานหรือความคาดหวังที่สูงเกินความเป็นจริง 3. การขาดความรับผิดชอบ: การกล่าวโทษมากเกินไปสามารถป้องกันไม่ให้บุคคลรับผิดชอบต่อการกระทำและการตัดสินใจของตน ซึ่งนำไปสู่การขาดความรับผิดชอบ
4 ความยากในการมอบหมายงาน: ผู้กล่าวโทษมากเกินไปอาจประสบปัญหาในการมอบหมายงานให้ผู้อื่น เพราะพวกเขารู้สึกว่าจำเป็นต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดพลาด
5 การหลีกเลี่ยงคำติชม: ผู้กล่าวโทษมากเกินไปอาจลังเลที่จะรับคำติชม เพราะพวกเขากลัวว่าจะยืนยันข้อบกพร่องหรือความล้มเหลวที่รับรู้ได้6 ความยากลำบากในการกำหนดขอบเขต: การกล่าวโทษมากเกินไปอาจนำไปสู่การกระทำเกินเหตุและมีความรับผิดชอบมากเกินไป เนื่องจากบุคคลอาจรู้สึกผิดที่ปฏิเสธคำขอได้7 ความวิตกกังวลและความเครียด: การกล่าวโทษมากเกินไปอาจทำให้เกิดความวิตกกังวลและความเครียดได้มาก เนื่องจากบุคคลมักกังวลอยู่เสมอว่าจะทำผิดพลาดหรือไม่เป็นไปตามความคาดหวัง
8 อาการซึมเศร้า: การกล่าวโทษมากเกินไปเรื้อรังสามารถนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าได้ เนื่องจากสามารถนำไปสู่ความรู้สึกสิ้นหวังและความภาคภูมิใจในตนเองต่ำ สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าการกล่าวโทษมากเกินไปนั้นไม่เหมือนกับการรับผิดชอบ การรับผิดชอบเกี่ยวข้องกับการยอมรับการกระทำของตนและผลที่ตามมา ในขณะที่การกล่าวโทษมากเกินไปเกี่ยวข้องกับการมุ่งความสนใจไปที่ข้อบกพร่องหรือความล้มเหลวของตนเองมากเกินไป
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
