ทำความเข้าใจความไม่สำนึกผิดชอบชั่วดีในบริบททางกฎหมาย
ความไม่มีสติหมายถึงการขาดความสมเหตุสมผลหรือความเป็นธรรมในสถานการณ์ สามารถใช้เพื่ออธิบายสถานการณ์ได้หลากหลาย ตั้งแต่สัญญาที่ทำฝ่ายเดียวอย่างร้ายแรง ไปจนถึงนโยบายของรัฐบาลที่ละเมิดสิทธิมนุษยชน โดยทั่วไป บางสิ่งจะถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมหากเป็นสิ่งที่ไม่ยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรมจนเกินกว่าการยอมรับที่สมเหตุสมผล ตัวอย่างเช่น สัญญาที่กำหนดให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดต้องชำระค่าใช้จ่ายและความเสี่ยงทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับโครงการโดยไม่ได้ให้ผลประโยชน์หรือการคุ้มครองใดๆ เพราะอีกฝ่ายอาจถือว่าไม่มีสติเพราะเป็นฝ่ายเดียวจนไม่มีเหตุผล ในทำนองเดียวกัน นโยบายของรัฐบาลที่กำหนดเป้าหมายคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งตามเชื้อชาติ ศาสนา หรือคุณลักษณะที่ได้รับการคุ้มครองอื่นๆ อาจถูกพิจารณาว่าไม่เหมาะสม เนื่องจากเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน และไม่ได้รับการพิสูจน์โดยผลประโยชน์สาธารณะที่ชอบด้วยกฎหมายใดๆ ความไม่สำนึกผิดสามารถนำมาใช้ในหลากหลายรูปแบบ ของบริบททางกฎหมาย รวมถึงกฎหมายสัญญา กฎหมายการจ้างงาน และกฎหมายสิทธิมนุษยชน ในแต่ละกรณี แนวคิดนี้ทำหน้าที่เป็นวิธีในการประเมินว่าข้อตกลงหรือนโยบายเฉพาะนั้นยุติธรรมและสมเหตุสมผลหรือไม่ หรือเป็นฝ่ายเดียวหรือกดดันจนควรถูกปฏิเสธหรือพลิกกลับ



