İngiliz Sömürge Hindistan'ındaki Zamindar Sisteminin Tarihi

Zamindar, İngiliz sömürge döneminde Hindistan yarımadasında, özellikle Bengal ve Pencap'ta yaşayan bir toprak ağası sınıfıydı. "Zamindar" terimi, Farsça "zamin" (arazi) ve "dar" (sahip) kelimelerinden türetilmiştir.

Zamindarlar, geniş tarım arazilerini kontrol eden ve kiracı çiftçilerden kira toplayan büyük toprak sahipleriydi. Bunlar genellikle şehirlerde yaşayan ve kendileri çiftçilikle uğraşmayan, orada olmayan toprak sahipleriydi. Bunun yerine, mülklerinin yönetimini denetlemek için aracılara veya yöneticilere güvendiler.

Zamindar sistemi, 18. yüzyılda İngiliz Doğu Hindistan Şirketi tarafından köylülerden ve çiftçilerden vergi toplamanın bir yolu olarak kuruldu. Şirket, memurlarına ve diğer imtiyazlı kişilere geniş araziler bağışladı ve onlar da daha sonra yerel köylülerden kira topladılar. Zamanla, Zamindarların mülklerini mirasçılarına devretmesiyle sistem kalıtsal hale geldi.

Zamindar sistemi, toprak mülkiyeti ve gücün son derece eşitsiz dağılımıyla karakterize edildi. Zamindarlar büyük miktarda toprak ve servete sahipken, kiracı çiftçilerin ve işçilerin kendilerine ait arazileri çok azdı veya hiç yoktu ve çoğu zaman düşük ücretlerle çalışmaya zorlanıyorlardı. Zamindarlar, kiracılarının hayatlarını iyileştirmekten ziyade karlarını maksimuma çıkarmakla ilgilendikleri için, sistem aynı zamanda tarımsal iyileştirmelere ve sosyal refaha yatırım eksikliğiyle de dikkat çekiyordu. Eşitsizlik, Hindistan'ın birçok yerinde zamindar sisteminin nihai olarak kaldırılmasına yol açtı. Ancak sistemin kalıntıları bazı bölgelerde, özellikle de Pencap ve Bengal kırsalında hâlâ varlığını sürdürüyor.