Het Talukdari-systeem in India begrijpen: geschiedenis, betekenis en verval

Talukdari is een term die in India, vooral in de staten Maharashtra en Karnataka, wordt gebruikt om te verwijzen naar een landeigenaar of een grootgrondbezitter die uitgestrekte stukken landbouwgrond bezit. Het woord 'taluk' verwijst naar een subdistrict of een territoriale afdeling van een district, en 'dari' betekent 'eigenaar' of 'verhuurder'. Talukdars zijn doorgaans rijke en invloedrijke individuen die grote landgoederen controleren en pachtboeren in dienst hebben om aan te werken hun land. Ze hebben vaak aanzienlijke politieke macht en sociale status in hun lokale gemeenschappen. In het verleden waren veel talukdars ook betrokken bij de productie van gewassen zoals katoen, suikerriet en rijst, maar met de teloorgang van het feodalisme en de opkomst van de kapitalistische landbouw hebben veel talukdars hun focus verlegd naar andere zakelijke ondernemingen of hebben ze hun activiteiten verkocht. land aan ontwikkelaars. De geschiedenis van het Talukdari-systeem kan worden teruggevoerd tot de middeleeuwse periode, toen de Britse koloniale autoriteiten grote stukken land aan hun loyalisten en functionarissen schonken in ruil voor hun diensten. Deze landtoelagen waren vaak erfelijk, en na verloop van tijd werden de ontvangers rijke en machtige landeigenaren die de lokale economie en samenleving controleerden. Nadat India in 1947 onafhankelijk werd van Groot-Brittannië bleef het talukdari-systeem bestaan, maar het werd geleidelijk uitgehold door overheidsbeleid gericht op de herverdeling van land en het bevorderen van sociale rechtvaardigheid.