ทำความเข้าใจระบบตลุกดารีในอินเดีย: ประวัติศาสตร์ ความสำคัญ และความเสื่อมถอย
ตลูกดารีเป็นคำที่ใช้ในอินเดีย โดยเฉพาะในรัฐมหาราษฏระและกรณาฏกะ เพื่อหมายถึงเจ้าของบ้านหรือเจ้าของที่ดินรายใหญ่ที่เป็นเจ้าของที่ดินเพื่อเกษตรกรรมที่กว้างขวาง คำว่า "ตลุก" หมายถึงตำบลหรือการแบ่งอาณาเขตของเขต และ "ดาริ" แปลว่า "เจ้าของ" หรือ "เจ้าของบ้าน" โดยทั่วไปแล้วตลุกดาร์คือบุคคลที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลซึ่งควบคุมที่ดินขนาดใหญ่และจ้างเกษตรกรผู้เช่ามาทำงาน ที่ดินของพวกเขา พวกเขามักจะมีอำนาจทางการเมืองและสถานะทางสังคมที่สำคัญในชุมชนท้องถิ่นของตน ในอดีต ตะลุกดาร์จำนวนมากยังเกี่ยวข้องกับการผลิตพืชผล เช่น ฝ้าย อ้อย และข้าว แต่ด้วยความเสื่อมถอยของระบบศักดินาและการเพิ่มขึ้นของเกษตรกรรมแบบทุนนิยม ชาวตะลุกดาร์จำนวนมากจึงหันเหความสนใจไปที่ธุรกิจอื่นหรือขายไป ที่ดินสำหรับนักพัฒนา ประวัติความเป็นมาของระบบตะลุกดารีสามารถย้อนกลับไปในยุคกลางเมื่อเจ้าหน้าที่อาณานิคมของอังกฤษมอบที่ดินผืนใหญ่ให้กับผู้จงรักภักดีและเจ้าหน้าที่เพื่อแลกกับการบริการของพวกเขา การให้ที่ดินเหล่านี้มักเป็นกรรมพันธุ์ และเมื่อเวลาผ่านไป ผู้รับก็กลายเป็นเจ้าของที่ดินที่ร่ำรวยและมีอำนาจซึ่งควบคุมเศรษฐกิจและสังคมในท้องถิ่น หลังจากที่อินเดียได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี พ.ศ. 2490 ระบบตะลุกดารียังคงดำรงอยู่ แต่ค่อยๆ ถูกกัดกร่อนโดยนโยบายของรัฐบาลที่มุ่งกระจายที่ดินและส่งเสริมความยุติธรรมทางสังคม
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
