Zrozumienie systemu Talukdari w Indiach: historia, znaczenie i upadek

Talukdari to termin używany w Indiach, szczególnie w stanach Maharasztra i Karnataka, w odniesieniu do właściciela ziemskiego lub dużego właściciela ziemskiego, który jest właścicielem rozległych połaci gruntów rolnych. Słowo „taluk” odnosi się do podokręgu lub podziału terytorialnego okręgu, a „dari” oznacza „właściciela” lub „właściciela”.

Talukdarowie to zazwyczaj zamożne i wpływowe osoby, które kontrolują duże majątki ziemskie i zatrudniają dzierżawców do pracy ich kraj. Często mają znaczącą władzę polityczną i status społeczny w swoich społecznościach lokalnych. W przeszłości wielu talukdarów zajmowało się także produkcją roślin, takich jak bawełna, trzcina cukrowa i ryż, ale wraz z upadkiem feudalizmu i rozwojem rolnictwa kapitalistycznego wielu talukdarów skupiło się na innych przedsięwzięciach biznesowych lub sprzedało swoje ziemię deweloperom.…
Historię systemu Taludari można prześledzić aż do okresu średniowiecza, kiedy brytyjskie władze kolonialne przyznały duże połacie ziemi swoim lojalistom i urzędnikom w zamian za ich usługi. Te nadania ziemi były często dziedziczne i z biegiem czasu odbiorcy stali się bogatymi i wpływowymi właścicielami ziemskimi, którzy kontrolowali lokalną gospodarkę i społeczeństwo. Po uzyskaniu przez Indie niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1947 r. system talukdari nadal istniał, ale został stopniowo zniszczony przez politykę rządu mającą na celu redystrybucję ziemi i promowanie sprawiedliwości społecznej.