Preglaciale perioden en hun betekenis in de geschiedenis van de aarde begrijpen

Preglaciaal verwijst naar een periode vóór het laatste ijstijdmaximum, de meest recente ijstijd die ongeveer 10.000 jaar geleden eindigde. Gedurende deze tijd waren grote delen van het aardoppervlak bedekt met gletsjers en ijskappen, en was het klimaat veel kouder dan nu. De term ‘preglaciaal’ wordt gebruikt om de periode te beschrijven die voorafging aan het laatste glaciale maximum, toen het klimaat op aarde nog aan het opwarmen was ten opzichte van de vorige ijstijd. Preglaciale perioden worden gekenmerkt door de aanwezigheid van grote ijskappen en gletsjers, zoals evenals koude temperaturen en een gebrek aan vegetatie in veel gebieden. Deze omstandigheden waren aanwezig gedurende een groot deel van het Pleistoceen, dat zich uitstrekte van ongeveer 2,6 miljoen jaar geleden tot 10.000 jaar geleden. Gedurende deze tijd waren er verschillende perioden van opmars en terugtrekking van de ijstijd, waarbij het laatste ijstijdmaximum de meest recente en meest uitgebreide ijstijd was. De term 'preglaciaal' wordt gebruikt in tegenstelling tot 'postglaciaal', dat verwijst naar de periode van ijstijd. tijd sinds het laatste ijstijdmaximum, toen het klimaat op aarde aan het opwarmen was en ijskappen en gletsjers zich terugtrokken.