Bevatron: przełomowy akcelerator cząstek z lat 60. i 70. XX wieku

Bevatron był rodzajem akceleratora cząstek używanym w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku do badania fizyki cząstek wysokoenergetycznych. Został zbudowany w Lawrence Berkeley National Laboratory (LBNL) w Kalifornii w USA i działał od 1962 do 1993 roku. Bevatron został zaprojektowany do przyspieszania protonów do bardzo wysokich energii, do 2,5 GeV (gigaelektronowoltów), co było znaczącym osiągnięciem wtedy. Akcelerator składał się z szeregu magnesów i wnęk o częstotliwości radiowej, które służyły do przyspieszania protonów do dużych prędkości.……Jednym z kluczowych odkryć naukowych dokonanych przy użyciu Bevatronu była obserwacja cząstki Omega-minus, która jest cząstką subatomową, która składa się z trzech kwarków. Odkrycia tego dokonał zespół fizyków pod przewodnictwem Ernesta Lawrence'a, który w 1962 roku zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za pracę nad Bevatronem. Bevatron był także używany do badania innych cząstek wysokoenergetycznych, takich jak piony i miony, oraz odegrał ważną rolę w rozwoju współczesnej fizyki cząstek elementarnych. Jednak od tego czasu został wycofany ze służby i zastąpiony bardziej zaawansowanymi akceleratorami, takimi jak Wielki Zderzacz Hadronów w CERN.