The Bevatron: Pemecut Zarah Pecah Tanah pada 1960-an dan 1970-an

Bevatron ialah sejenis pemecut zarah yang digunakan pada tahun 1960-an dan 1970-an untuk mengkaji fizik zarah tenaga tinggi. Ia dibina di Makmal Kebangsaan Lawrence Berkeley (LBNL) di California, Amerika Syarikat, dan telah beroperasi dari 1962 hingga 1993.

Bevatron direka untuk mempercepatkan proton kepada tenaga yang sangat tinggi, sehingga 2.5 GeV (gigaelectronvolts), yang merupakan pencapaian yang ketara pada masa itu. Pemecut terdiri daripada satu siri magnet dan rongga frekuensi radio yang digunakan untuk mempercepatkan proton ke kelajuan tinggi.

Salah satu penemuan saintifik utama yang dibuat menggunakan Bevatron ialah pemerhatian zarah Omega-tolak, iaitu zarah subatom yang terdiri daripada tiga quark. Penemuan ini dibuat oleh sepasukan ahli fizik yang diketuai oleh Ernest Lawrence, yang memenangi Hadiah Nobel dalam Fizik pada tahun 1962 untuk kerjanya mengenai Bevatron.

Bevatron juga digunakan untuk mengkaji zarah tenaga tinggi yang lain, seperti pion dan muon, dan ia memainkan peranan penting dalam pembangunan fizik zarah moden. Walau bagaimanapun, ia telah ditamatkan operasinya dan digantikan dengan pemecut yang lebih maju, seperti Large Hadron Collider di CERN.