Znaczenie Labarum w historii Rzymu i chrześcijaństwa

Labarum (z łac. „labarum”) był standardem wojskowym używanym w Cesarstwie Rzymskim, szczególnie za panowania Konstantyna I. Był to długi, pionowy, prostokątny sztandar z symbolem Chi-Rho (połączenie greckich liter chi i rho ), który przedstawiał chrystogram, symbol chrześcijaństwa. Labarum noszono na froncie armii i uważano za potężny symbol władzy cesarskiej i tożsamości religijnej.…
Użycie labarum jako sztandaru wojskowego wywodzi się z bitwy pod mostem Mulwijskim w 312 r., gdzie przebywa Konstantyn I. podobno miał wizję krzyża przed bitwą, co skłoniło go do przejścia na chrześcijaństwo i przyjęcia symbolu Chi-Rho jako swojego standardu. Labarum stało się ważnym symbolem chrześcijańskiej władzy cesarskiej i było używane przez kolejnych cesarzy rzymskich, którzy byli chrześcijanami.…
Użycie labarum spadło po upadku zachodniego imperium rzymskiego w V wieku, ale nadal było używane we wschodnim Rzymie Cesarstwo (Cesarstwo Bizantyjskie) aż do jego upadku w XV wieku. Dziś labarum jest nadal używane jako symbol chrześcijaństwa i pojawia się w wielu kontekstach religijnych, w tym w herbach i sztuce sakralnej.