ทำความเข้าใจยุคหลังพระเวทในประวัติศาสตร์อินเดีย
ยุคหลังเวท หมายถึง ช่วงเวลาของประวัติศาสตร์อินเดียที่ตามหลังสมัยพระเวท ซึ่งมีลักษณะพิเศษคือองค์ประกอบของพระเวทและพัฒนาการของศาสนาเวท ยุคหลังพระเวทเป็นช่วงที่มีการเคลื่อนไหวทางศาสนาและปรัชญาใหม่ๆ เพิ่มขึ้น เช่น พุทธศาสนาและศาสนาเชน และการเสื่อมถอยของศาสนาเวท ยุคหลังพระเวทสามารถแบ่งกว้างๆ ได้เป็นสามระยะ:
1 ยุคหลังพระเวทตอนต้น (ศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตศักราช): ช่วงนี้เห็นความเคลื่อนไหวทางศาสนาและปรัชญาใหม่ๆ เกิดขึ้น เช่น พุทธศาสนาและศาสนาเชน ซึ่งท้าทายอำนาจของศาสนาเวท ชนชั้นพระเวทก็มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในช่วงเวลานี้เช่นกัน
2 ยุคกลางหลังพระเวท (ศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตศักราช): ในช่วงนี้ ศาสนาเวทยังคงเสื่อมถอยลง และอิทธิพลของขบวนการทางศาสนาและปรัชญาใหม่ๆ ก็เพิ่มมากขึ้น ช่วงเวลานี้ยังเห็นการผงาดขึ้นของจักรวรรดิเมารยัน ซึ่งก่อตั้งโดยจันทรคุปต์ โมรยาใน 322 ปีก่อนคริสตศักราช
3 ยุคหลังพระเวทตอนปลาย (ศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตศักราชเป็นต้นไป): ช่วงนี้เห็นการเสื่อมถอยของศาสนาเวทและการเกิดขึ้นของขบวนการทางศาสนาและปรัชญาใหม่ๆ เช่น ปุรณะและมหากาพย์ จักรวรรดิคุปตะซึ่งก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 4 ส.ศ. ยังมีบทบาทสำคัญในการกำหนดภูมิทัศน์ทางศาสนาและวัฒนธรรมของอินเดียในช่วงเวลานี้
โดยรวมแล้ว ยุคหลังพระเวทมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในด้านศาสนา สังคม และ ภูมิทัศน์ทางการเมืองของอินเดีย และได้เห็นความคิดและความเคลื่อนไหวใหม่ๆ เกิดขึ้นซึ่งท้าทายอำนาจของศาสนาเวท
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
