ประวัติความเป็นมาของการผ่าตัด Lobotomy: การทำความเข้าใจความเสี่ยงและผลกระทบเชิงลบ
การผ่าตัด Lobotomy เป็นการผ่าตัดทางจิตประเภทหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการตัดหรือขูดกลีบสมองส่วนหน้าออกไป กระบวนการนี้ได้รับการพัฒนาในช่วงทศวรรษปี 1930 และได้รับความนิยมในช่วงทศวรรษปี 1940 และ 1950 เพื่อใช้รักษาโรคทางจิต เช่น โรคจิตเภท โรคซึมเศร้า และวิตกกังวล เป้าหมายของการผ่าตัด lobotomy คือเพื่อขัดขวางรูปแบบการทำงานของสมองที่ผิดปกติซึ่งคิดว่ามีส่วนทำให้เกิด เงื่อนไขเหล่านี้ โดยทั่วไปขั้นตอนนี้จะเกี่ยวข้องกับการเจาะรูในกะโหลกศีรษะและสอดเครื่องมือผ่าตัดที่เรียกว่าลิวโคโตมเข้าไปในเยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าเพื่อตัดหรือทำลายเส้นใยประสาทบางส่วน การทำ Lobotomies มักดำเนินการกับผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษารูปแบบอื่น เช่น การใช้ยาหรือการชักด้วยไฟฟ้า การบำบัด (ECT) อย่างไรก็ตาม กระบวนการดังกล่าวไม่ได้ปราศจากความเสี่ยง และผู้ป่วยจำนวนมากที่เข้ารับการผ่าตัด lobotomy มีการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพอย่างมีนัยสำคัญ ความบกพร่องทางสติปัญญา และผลเสียอื่นๆ การใช้การผ่าตัด lobotomy ลดลงในทศวรรษปี 1960 และ 1970 เนื่องจากมีการรักษาอาการป่วยทางจิตที่มีประสิทธิผลมากขึ้น เช่น ยาแก้ซึมเศร้าและจิตบำบัด ทุกวันนี้ การผ่าตัด lobotomy ไม่ได้ทำอีกต่อไปแล้ว และถือเป็นขั้นตอนที่ก่อให้เกิดข้อขัดแย้งและน่าอดสูเป็นส่วนใหญ่
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
