ประวัติความเป็นมาของ Carucage ภาษียุคกลางเกี่ยวกับที่ดินและทรัพย์สิน
Carucage เป็นภาษีในยุคกลางที่เรียกเก็บจากมูลค่าที่ดินและทรัพย์สินในรูปแบบอื่น เปิดตัวในอังกฤษในศตวรรษที่ 12 และใช้เพื่อสร้างรายได้ให้กับมงกุฎ ภาษีจะขึ้นอยู่กับมูลค่าของที่ดิน ไม่ใช่รายได้ที่ผลิตได้ และภาษีจะจ่ายโดยเจ้าของที่ดิน ไม่ใช่ผู้เช่า คำว่า "carucage" มาจากคำภาษาฝรั่งเศสโบราณ "carucage" ซึ่งหมายถึง "ภาษีที่ดิน" ใช้เพื่ออธิบายภาษีต่างๆ มากมายที่เจ้าของที่ดินเรียกเก็บ รวมถึงภาษีจากมูลค่าที่ดิน ภาษีจากจำนวนสัตว์ที่เจ้าของที่ดินเป็นเจ้าของ และภาษีจากรายได้ที่เกิดจากที่ดินผืนหนึ่ง
Carucage เป็นแหล่งรายได้สำคัญของมงกุฎในช่วงยุคกลาง และใช้เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายต่างๆ ของราชวงศ์ รวมถึงการรณรงค์ทางทหาร การก่อสร้างปราสาทและอาคารอื่นๆ และการบริหารความยุติธรรม ภาษีดังกล่าวถูกเก็บโดยเจ้าหน้าที่ของกษัตริย์ ซึ่งรับผิดชอบในการประเมินมูลค่าของที่ดินแต่ละผืนและเก็บภาษีจากเจ้าของ เมื่อเวลาผ่านไป ภาษีรถก็ถูกแทนที่ด้วยภาษีรูปแบบอื่น เช่น เงินอุดหนุนและภาษี ภาษีโพลล์ ซึ่งขึ้นอยู่กับรายได้หรือประชากรในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง มากกว่ามูลค่าของที่ดิน ปัจจุบัน คำว่า "carucage" ไม่ได้ใช้ในภาษาอังกฤษสมัยใหม่อีกต่อไป แต่ให้ข้อมูลเชิงลึกที่น่าสนใจเกี่ยวกับแนวทางปฏิบัติด้านการเงินและการบริหารของอังกฤษยุคกลาง



