วัฒนธรรมการ Roistering ของศตวรรษที่ 16 และ 17

Roistering เป็นคำที่ใช้กันทั่วไปในศตวรรษที่ 16 และ 17 เพื่ออธิบายประเภทของพฤติกรรมนักเลงหรือไม่เป็นระเบียบ มักเกี่ยวข้องกับความมึนเมา เสียงดัง และพฤติกรรมก่อกวน คำนี้มาจากคำภาษาอังกฤษยุคกลาง "roister" ซึ่งแปลว่า "ส่งเสียง" หรือ "ก่อการจลาจล"

การสังสรรค์มักเกี่ยวข้องกับร้านเหล้าและบ้านสาธารณะอื่นๆ ซึ่งลูกค้าจะมารวมตัวกันเพื่อดื่ม ร้องเพลง และมีส่วนร่วมใน กิจกรรมที่อึกทึก บางครั้งคำนี้ใช้เพื่ออธิบายพฤติกรรมอันธพาลของทหาร กะลาสีเรือ และชนชั้นแรงงานอื่นๆ ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องพฤติกรรมที่หยาบกระด้างและไม่เป็นระเบียบ ในปัจจุบัน คำว่า "การเร่าร้อน" ไม่ได้ใช้กันทั่วไปในภาษาประจำวัน แต่ได้ถูกนำมาใช้ เก็บรักษาไว้ในบริบททางประวัติศาสตร์ และมักใช้โดยนักประวัติศาสตร์และนักวิชาการวรรณกรรมเพื่ออธิบายบรรทัดฐานทางสังคมและวัฒนธรรมในอดีต