Αποκαλύπτοντας τα μυστικά της Lacertilia, ένα απολιθωμένο γένος των πρώιμων θηλαστικών
Το Lacertilia είναι ένα γένος εξαφανισμένων θηλαστικών που έζησε κατά την εποχή του Ηώκαινου, περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτά τα ζώα ήταν μικρά έως μεσαίου μεγέθους, φυτοφάγα θηλαστικά που σχετίζονταν με τα σύγχρονα τρωκτικά και λαγόμορφα (κουνέλια και λαγούς). Είχαν ένα χαρακτηριστικό σχήμα κρανίου και οδοντική δομή που τα ξεχώριζε από άλλα πρώιμα θηλαστικά. Η Lacertilia είναι γνωστή από αρκετά καλά διατηρημένα δείγματα απολιθωμάτων που βρέθηκαν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Αυτά τα απολιθώματα παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη των πρώιμων θηλαστικών και την ποικιλομορφία τους κατά την εποχή του Ηώκαινου.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της Lacertilia είναι η οδοντική δομή της, η οποία περιλαμβάνει ένα διακριτικό σύνολο κοπτών και δοντιών στα μάγουλα που ήταν εξειδικευμένα για την κατανάλωση φυτών. Οι κοπτήρες ήταν μικροί και μυτεροί, ενώ τα δόντια των μάγουλων ήταν μεγαλύτερα και πιο περίπλοκα, με πολλαπλές ακμές και προεξοχές. Αυτή η οδοντική δομή υποδηλώνει ότι το Lacertilia ήταν καλά προσαρμοσμένο στο να τρώει σκληρό, ινώδες φυτικό υλικό, όπως φύλλα και μίσχοι.
Το Lacertilia είναι επίσης αξιοσημείωτο για το σχήμα του κρανίου του, το οποίο χαρακτηρίζεται από ένα μακρύ, στενό ρύγχος και μια χαρακτηριστική οβελιαία κορυφή (ένα οστό κορυφογραμμή που εκτείνεται κατά μήκος της μέσης γραμμής του κρανίου). Η οβελιαία κορυφή πιστεύεται ότι υποστήριζε ισχυρούς μύες της γνάθου που χρησιμοποιούνταν για να πιάνουν και να χειρίζονται τα τρόφιμα.
Συνολικά, το Lacertilia είναι ένα σημαντικό γένος πρώιμων θηλαστικών που παρέχει πολύτιμες γνώσεις για την εξέλιξη της οδοντοστοιχίας και της δομής του κρανίου των θηλαστικών κατά την εποχή του Ηώκαινου.



