The Anabaptist Movement: A Radical Reformation

Ο όρος «Αναβαπτιστής» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «άνα» (ξανά) και «βαπτίζω» (βαφτίζω). Χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει μια ομάδα προτεσταντών χριστιανών που εμφανίστηκαν τον 16ο αιώνα, ιδιαίτερα στην Ελβετία και τη Γερμανία. Οι Αναβαπτιστές ήταν γνωστοί για την πίστη τους στο βάπτισμα των ενηλίκων, το οποίο έβλεπαν ως απαραίτητο βήμα στη χριστιανική πίστη.

Το κίνημα των Αναβαπτιστών ξεκίνησε ως αντίδραση ενάντια στις πρακτικές των καθιερωμένων εκκλησιών, τις οποίες θεωρούσαν διεφθαρμένες και στερούμενες πνευματικής ζωτικότητας. Πίστευαν ότι η εκκλησία θα έπρεπε να είναι μια κοινότητα πιστών που έχουν βιώσει προσωπικά τη μεταμορφωτική δύναμη του Ιησού Χριστού, παρά απλώς ένα ίδρυμα με ένα σύνολο κανόνων και τελετουργιών. όπως αποκαλύπτεται στη Βίβλο. Αυτό περιελάμβανε πρακτικές όπως η μη βία, η μη αντίσταση και η απόρριψη όρκων και ορκωμοσίας. Πίστευαν ότι αυτές οι πρακτικές ήταν απαραίτητες για την αληθινή χριστιανική ζωή και ότι απαιτούνταν για τη σωτηρία.

Το κίνημα των Αναβαπτιστών δεν ήταν χωρίς διαμάχη, ωστόσο. Πολλές από τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές τους θεωρήθηκαν ριζοσπαστικές και απειλητικές από τις καθιερωμένες εκκλησίες και τις πολιτικές αρχές. Ως αποτέλεσμα, πολλοί Αναβαπτιστές διώχθηκαν και σκοτώθηκαν ακόμη και για τις πεποιθήσεις τους.

Σήμερα, η κληρονομιά του αναβαπτιστικού κινήματος μπορεί να φανεί σε μια ποικιλία χριστιανικών δογμάτων, συμπεριλαμβανομένων των Amish, των Μενονιτών και των Αδελφών εν Χριστώ. Ενώ οι συγκεκριμένες πεποιθήσεις και πρακτικές αυτών των ομάδων μπορεί να έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, όλες μοιράζονται μια κοινή κληρονομιά και δέσμευση στις αρχές του κινήματος των Αναβαπτιστών.