De iconische Parthenos uit de oude Griekse mythologie en architectuur

Parthenos (Grieks: Παρθένος) is een term die in de oude Griekse mythologie en architectuur wordt gebruikt om te verwijzen naar een standbeeld of afbeelding van een naakte vrouwelijke figuur, vaak afgebeeld als de godin Athena of Aphrodite. Het woord 'parthenos' zelf betekent 'maagd' in het Grieks, en de term werd gebruikt om deze beelden te beschrijven, omdat ze vaak werden afgebeeld als ongehuwd en kuis. De beroemdste Parthenos is degene die in het Parthenon in Athene, Griekenland, stond. die werd gebouwd in de 5e eeuw voor Christus en was opgedragen aan de godin Athena. Het beeld werd gebeeldhouwd door Phidias en werd beschouwd als een van de grootste artistieke prestaties van het oude Griekenland. Het was een enorm bouwwerk van meer dan 12 meter hoog en gemaakt van ivoor en goud. De Parthenos was niet alleen een kunstwerk, maar ook een symbool van de Atheense macht en cultuur. Er werd gezegd dat het beeld zo mooi was dat iedereen die ernaar keek een gevoel van ontzag en verwondering kon krijgen. De Parthenos is een iconisch symbool geworden van de oude Griekse cultuur en wordt vandaag de dag nog steeds gevierd en bestudeerd als een van de grootste kunstwerken in de menselijke geschiedenis.