Het ontdekken van de oude slangen van Palaeophis

Palaeophis is een prehistorisch geslacht van slangen dat leefde tijdens de tijdperken van het Paleoceen en het Eoceen, ongeveer 60 tot 50 miljoen jaar geleden. De naam 'Palaeophis' komt van de Griekse woorden 'paleos', wat 'oud' betekent, en 'ophis', wat 'slang' betekent. Ze hadden lange, slanke lichamen met krachtige spieren en scherpe tanden. Van sommige soorten Palaeophis is bekend dat ze een lengte van meer dan 6 meter hebben bereikt. Paleophis-fossielen zijn in veel delen van de wereld gevonden, waaronder Noord-Amerika, Europa en Azië. Ze worden vaak gevonden in combinatie met andere fossielen uit het Paleoceen en het Eoceen, zoals die van vroege zoogdieren en vogels. Een van de bekendste soorten Palaeophis is P. major, die werd beschreven op basis van een bijna compleet skelet gevonden in de London Clay. Vorming in Engeland. Andere soorten zijn P. elegans, P. gigas en P. minor. Paleophis is een belangrijk onderdeel van het fossielenbestand omdat het inzicht geeft in de evolutie van moderne slangen en de ecosystemen van het Paleoceen en Eoceen.