Odkrywanie starożytnych węży z Paleophis

Palaeophis to prehistoryczny rodzaj węży, który żył w epokach paleocenu i eocenu, około 60–50 milionów lat temu. Nazwa „Palaeophis” pochodzi od greckich słów „paleos” oznaczających „starożytny” i „ophis” oznaczających „wąż”.…
Palaeophis to grupa dużych, wężowych węży, które prawdopodobnie były głównymi drapieżnikami w swoich ekosystemach. Mieli długie, smukłe ciała z potężnymi mięśniami i ostrymi zębami. Wiadomo, że niektóre gatunki Palaeophis osiągały długość ponad 6 metrów (20 stóp).… Skamieniałości Palaeophis znaleziono w wielu częściach świata, w tym w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Często spotyka się je w połączeniu z innymi skamieniałościami paleocenu i eocenu, takimi jak skamieniałości wczesnych ssaków i ptaków.…
Jednym z najbardziej znanych gatunków Palaeophis jest P. major, który został opisany na podstawie prawie kompletnego szkieletu znalezionego w London Clay Formacja w Anglii. Inne gatunki to P. elegans, P. gigas i P. minor.

Palaeophis stanowi ważną część zapisu kopalnego, ponieważ zapewnia wgląd w ewolucję współczesnych węży oraz ekosystemów paleocenu i eocenu.