Shabbat begrijpen: de Joodse dag van rust en aanbidding

Shabbat (Hebreeuws: שבת) is het Hebreeuwse woord voor "rust" of "rust", en het is de Joodse dag van rust en aanbidding die plaatsvindt op zaterdag, de zevende dag van de week. Het is een dag waarop joden wordt geboden te stoppen met werken en zich bezig te houden met religieuze en spirituele activiteiten. De naleving van de Sjabbat is een van de belangrijkste en meest fundamentele praktijken van het jodendom en wordt beschouwd als een centraal onderdeel van de joodse traditie en identiteit. Het vieren van de Sjabbat is gebaseerd op het bijbelse gebod (Exodus 20:8-11) om "de rustdag te gedenken" en deze heilig te houden. Sjabbat begint bij zonsondergang op vrijdagavond en eindigt bij zonsondergang op zaterdagavond. Gedurende deze tijd is het joden verboden bepaalde activiteiten uit te oefenen, zoals werken, het gebruik van elektriciteit of elektronische apparaten, schrijven en het dragen van voorwerpen van de ene plaats naar de andere. In plaats daarvan worden ze aangemoedigd om de dag door te brengen in gebed, studie en rust, en om tijd door te brengen met familie en gemeenschap. Het vieren van de Shabbat is een tijd voor spirituele verjonging en vernieuwing, en het is een tijd waarin Joden samenkomen om te aanbidden. , leer en vier hun erfgoed. Het is ook een tijd waarin joden nadenken over hun relatie met God en met de wereld om hen heen, en waarin ze proberen een gevoel van vrede, vreugde en tevredenheid in hun leven te cultiveren.