Wat is absoluut in de taalkunde?

In de taalkunde verwijst absolutief naar een grammaticale functie die het belangrijkste of belangrijkste element in een zin markeert. Het wordt meestal gebruikt om het onderwerp van een intransitieve zin of het object van een transitieve zin aan te duiden. In veel talen wordt het absolutief gemarkeerd met een specifieke grammaticale naamval, zoals de nominatief in het Latijn of de subjectieve naamval in het Japans. In de zin 'De kat sliep' is 'de kat' bijvoorbeeld het absolutief omdat het het belangrijkste element van de zin en is gemarkeerd met de nominatief. In de zin 'De kat sliep op bed' is 'de kat' nog steeds het absolutief, maar nu is het gemarkeerd met een andere naamval (de datiefval) om zijn rol als lijdend voorwerp van het werkwoord 'sliep' aan te geven.

In sommige talen, zoals het Japans, wordt het absolutief niet gemarkeerd met een specifieke naamval, maar eerder met een specifiek grammaticaal deeltje of woordvolgorde. In het Japans wordt het absolutief bijvoorbeeld doorgaans gemarkeerd met het deeltje wa, wat aangeeft dat het zelfstandig naamwoord dat eraan voorafgaat het onderwerp van de zin is. In de zin 'De kat sliep' zou 'de kat' dus gemarkeerd zijn met het deeltje wa om aan te geven dat dit het absolutief is.