Mroczna historia Blackbirdingu w Australii

Blackbirding to praktyka polegająca na werbowaniu mieszkańców wysp Pacyfiku, szczególnie z Kiribati i Tuvalu, do pracy na plantacjach cukru w Queensland w Australii na przełomie XIX i XX wieku. Termin „kos” wywodzi się z pomysłu, że robotników „zbierano” jak ptaki, zabierano je z domów i zawożono do pracy na plantacjach. Praktyka „kosowania” była często prowadzona pod fałszywym pretekstem, a rekruterzy używali oszustwa i przymusu mające na celu przekonanie mieszkańców wysp Pacyfiku do opuszczenia swoich domów i rodzin i podjęcia pracy w Australii. Po przybyciu do Queensland pracownicy byli narażeni na trudne warunki pracy, w tym długie godziny pracy, pracę fizyczną i złe warunki życia. Wielu z nich zmarło z powodu chorób, niedożywienia lub wycieńczenia.... Blackbirding był formą pracy przymusowej, która była nielegalna w świetle australijskiego prawa, ale była praktykowana przez wiele lat ze względu na zapotrzebowanie na tanią siłę roboczą na plantacjach cukru. Praktyka ta została ostatecznie zdemaskowana i położona na początku XX wieku, ale dopiero wtedy tysiące mieszkańców wysp Pacyfiku padło ofiarą tego wyzysku. Obecnie polowanie na kosy uznawane jest za mroczny rozdział w historii Australii i podejmuje się wysiłki, aby docenić i uhonorować doświadczenia tych, których to zjawisko dotknęło.