Beschrijvende statistieken en hun beperkingen begrijpen

Beschrijvende statistieken zijn een reeks statistische methoden die worden gebruikt om de belangrijkste kenmerken van een dataset samen te vatten en te beschrijven. Deze methoden bieden informatie over de distributie van gegevens, zoals metingen van de centrale tendens (gemiddelde, mediaan), variabiliteit (bereik, standaarddeviatie) en patronen van correlatie of associatie tussen variabelen. Onbeschrijvendheid verwijst daarentegen naar het gebrek aan van informatie of details in een beschrijving of samenvatting van gegevens. Een beschrijvende statistiek kan als niet-beschrijvend worden beschouwd als deze niet voldoende informatie over de gegevens biedt om de kenmerken ervan volledig te begrijpen, of als deze te algemeen of vaag is. Als een beschrijvende statistiek voor een dataset van examenscores bijvoorbeeld eenvoudigweg de gemiddelde score is, dit zou als een niet-beschrijvende statistiek worden beschouwd omdat het geen informatie geeft over de verdeling van scores of de prestaties van individuele studenten. Een meer beschrijvende statistiek zou daarentegen het bereik van scores kunnen zijn, die informatie geeft over de spreiding van scores en kan helpen bij het identificeren van uitschieters of ongebruikelijke scores.