De betekenis van Aediculae in de oude Romeinse architectuur

Aedicula (meervoud: aedicola) is een architectonische term die verwijst naar een klein heiligdom of een nis in een muur, meestal gebruikt om een standbeeld of een afbeelding te huisvesten. Het woord is afgeleid van het Latijnse 'aedes', wat 'tempel' of 'huis' betekent, en 'culus', wat 'cel' of 'omheining' betekent. In de oude Romeinse architectuur werden aediculae vaak aangetroffen in tempels, openbare gebouwen en gebouwen. privéwoningen en werden gebruikt om afbeeldingen van goden, godinnen en andere goden tentoon te stellen. Deze nissen waren meestal versierd met ingewikkeld houtsnijwerk en sculpturen, en werden beschouwd als belangrijke kenmerken van het ontwerp van het gebouw. kunstwerken of religieuze iconen.