ความสำคัญของ Aediculae ในสถาปัตยกรรมโรมันโบราณ
Aedicula (พหูพจน์: aedicola) เป็นศัพท์ทางสถาปัตยกรรมที่หมายถึงศาลเจ้าเล็กๆ หรือช่องในผนัง โดยทั่วไปจะใช้เป็นที่ประดิษฐานรูปปั้นหรือรูปภาพ คำนี้มาจากภาษาลาตินว่า "aedes" แปลว่า "วิหาร" หรือ "บ้าน" และ "culus" แปลว่า "ห้องขัง" หรือ "สิ่งล้อมรอบ" ในสถาปัตยกรรมโรมันโบราณ aediculae มักพบในวัด อาคารสาธารณะ และ บ้านส่วนตัว และใช้ในการแสดงรูปเทพเจ้า เทพธิดา และเทพเจ้าอื่นๆ ช่องเหล่านี้มักจะตกแต่งด้วยงานแกะสลักและประติมากรรมที่ประณีต และถือเป็นลักษณะสำคัญของการออกแบบอาคาร ปัจจุบัน คำว่า "aedicula" ยังคงใช้ในวงการสถาปัตยกรรมเพื่ออธิบายลักษณะที่คล้ายคลึงกันในอาคารสมัยใหม่ เช่น ศาลเจ้าเล็กๆ หรือซอกที่เป็นที่ตั้งของ งานศิลปะหรือไอคอนทางศาสนา



