Het fossielenbestand van Hyracodontidae blootleggen: uitgestorven herbivoren met een blijvende erfenis

Hyracodontidae is een familie van uitgestorven evenhoevige hoefdieren die leefden tijdens de tijdperken van het Eoceen en het Oligoceen, ongeveer 50 tot 23 miljoen jaar geleden. Het waren herbivoren en werden gekenmerkt door hun kenmerkende tanden en hoeven. De naam Hyracodontidae komt van de Griekse woorden "hyrax" (een klein zoogdier) en "odous" (tand), en het Latijnse woord "don" (een tand). Hyracodontiden werden gevonden in Noord-Amerika, Europa en Azië, en werden waarschijnlijk qua grootte en vorm vergelijkbaar met moderne herten of antilopen. Ze hadden een gevarieerd dieet dat grassen, bladeren en fruit omvatte, en waren waarschijnlijk belangrijke herbivoren in hun ecosystemen. Sommige soorten Hyracodontidae staan bekend om hun gespecialiseerde tanden, die zijn aangepast voor het eten van taai plantaardig materiaal of ruwvoer. Hyracodontiden stierven uit aan het einde van het Oligoceen, ongeveer 23 miljoen jaar geleden, waarschijnlijk als gevolg van veranderingen in het klimaat en de evolutie van nieuwe concurrenten en roofdieren. Hun erfenis leeft echter voort in de moderne zoogdieren waartoe ze zijn geëvolueerd, zoals herten en antilopen.