ทำความเข้าใจกับการสูญเสียตนเอง: ตระหนักถึงสัญญาณและผลกระทบ
การละทิ้งตนเองเป็นคำที่ใช้อธิบายแนวโน้มของบุคคลบางคนที่จะมองข้ามหรือลดความสำเร็จ ความสามารถ หรือคุณสมบัติของตนเองให้เหลือน้อยที่สุด คนที่ละทิ้งตนเองอาจถือว่าความสำเร็จของพวกเขาขึ้นอยู่กับโชคหรือปัจจัยภายนอกมากกว่าทักษะหรือความพยายามของตนเอง พวกเขายังอาจวิพากษ์วิจารณ์ตนเองและงานของตนมากเกินไป และมีปัญหาในการรับคำชมหรือการยอมรับจากผู้อื่น
การละทิ้งตนเองสามารถแสดงออกได้หลายวิธี เช่น:
1 ความเจียมตัว: บุคคลที่ละทิ้งตนเองอาจแสดงทัศนคติที่เจียมเนื้อเจียมตัว หลีกเลี่ยงการโอ้อวดหรือพูดคุยเกี่ยวกับความสำเร็จของตน
2 ความอ่อนน้อมถ่อมตน: พวกเขาอาจพรรณนาตนเองว่าถ่อมตัว โดยเน้นการมีส่วนร่วมของผู้อื่นมากกว่าของตนเอง
3 การดูหมิ่นตนเอง: พวกเขาอาจสร้างเรื่องตลกหรือแสดงความคิดเห็นที่ทำให้ตนเองดูถูกหรือลดความสำเร็จของตนลง
4 ลัทธิพอใจ แต่สิ่งดีเลิศ: บุคคลที่ละทิ้งตนเองอาจตั้งมาตรฐานสูงเกินความเป็นจริงสำหรับตนเอง และรู้สึกไม่เพียงพอหากไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานเหล่านี้ 5. ความยากลำบากในการยอมรับคำชมเชย: พวกเขาอาจหันเหหรือเพิกเฉยต่อคำชมเชย โดยถือว่าความสำเร็จของพวกเขาขึ้นอยู่กับโชคหรือปัจจัยภายนอกมากกว่าความสามารถของตนเอง สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าการละทิ้งตนเองอาจเป็นได้ทั้งลักษณะเชิงบวกและเชิงลบ ในแง่หนึ่ง มันอาจเป็นสัญญาณของความอ่อนน้อมถ่อมตนและความเต็มใจที่จะฟังผู้อื่น แต่ในทางกลับกัน มันอาจเป็นสัญญาณของความนับถือตนเองที่ต่ำ และการไร้ความสามารถที่จะรับรู้ถึงจุดแข็งและความสำเร็จของตนเอง



