Memahami Stupa - Simbol Pencerahan Buddha

Stupa (Sanskrit: स्तूप, disebut "stoo-pa") ialah struktur berbentuk kubah yang merupakan sebahagian daripada seni bina Buddha. Ia sering dibina untuk menempatkan peninggalan atau artifak suci, dan dianggap sebagai simbol ajaran dan pencerahan Buddha.

Perkataan "stupa" berasal daripada perkataan Sanskrit "stūpa", yang bermaksud "timbunan" atau "busut". Stupa-stupa asal adalah timbunan tanah dan batu-batu sederhana yang menandakan tapak di mana Buddha telah berkhutbah atau di mana beliau telah mencapai pencerahan. Lama kelamaan, busut ini digantikan dengan struktur yang lebih rumit yang diperbuat daripada batu, bata, dan bahan lain.

Stupa sering dihiasi dengan ukiran, lukisan dan arca yang rumit yang menggambarkan adegan dari mitologi dan ajaran Buddha. Mereka juga mungkin dikelilingi oleh pagar atau dinding yang menutup ruang suci di dalamnya. Bahagian atas stupa biasanya dinobatkan dengan struktur seperti payung atau payung yang dipanggil "toran", yang melambangkan kebijaksanaan dan belas kasihan Buddha.

Stupa dianggap suci dalam agama Buddha, dan sering dikunjungi oleh jemaah haji yang datang untuk memberi penghormatan dan mencari bimbingan rohani. Mereka juga dipercayai mempunyai kuasa penyembuhan, dan beberapa stupa dikatakan mengandungi peninggalan atau artifak yang mempunyai kuasa untuk menyembuhkan penyakit atau membawa tuah.