Membongkar Sejarah Roti Jalan: Tradisi Hospitaliti Abad Pertengahan

Roti jalan adalah istilah kuno yang digunakan pada zaman pertengahan England untuk merujuk kepada sejenis roti yang diberikan kepada pengembara atau peziarah sebagai hadiah atau bentuk rezeki. Perkataan "jalan" dalam konteks ini merujuk kepada jalan atau perjalanan, dan "roti" merujuk kepada makanan yang disediakan untuk pengembara.

Roti jalan sering diberikan kepada pengembara oleh tuan rumah atau pemilik penginapan, yang akan menyediakannya sebagai cara menunjukkan layanan dan memastikan tetamu mereka cukup makan dalam perjalanan mereka. Roti itu biasanya kosong dan ringkas, diperbuat daripada tepung kasar dan dibakar dalam ketuhar yang dibakar kayu. Ia bertujuan untuk menyuburkan dan mengekalkan, bukannya mewah atau memanjakan.

Konsep roti jalan berakar umbi dalam tradisi Kristian zaman pertengahan iaitu hospitaliti, yang menekankan kepentingan menyambut dan menjaga orang asing dan pengembara. Dalam konteks ini, roti jalan dilihat sebagai simbol pemeliharaan dan penjagaan Tuhan bagi mereka yang dalam perjalanan, baik fizikal mahupun rohani.