Allofonen begrijpen: hoe geluiden binnen woorden kunnen variëren

Allofonen zijn geluiden die op verschillende posities binnen een woord of zin verschillend kunnen worden uitgesproken. De letter 't' kan bijvoorbeeld worden uitgesproken als een flap (zoals de 'd' in 'hond') of als een stemhebbende stop (zoals de 't' in 'tikken'), afhankelijk van waar hij in een woord voorkomt. Deze variaties zijn geen afzonderlijke fonemen, maar eerder variaties van hetzelfde foneem. Een foneem is daarentegen een afzonderlijk geluid dat kan worden onderscheiden van andere geluiden in een taal. De Engelse taal heeft bijvoorbeeld de fonemen /k/ en /g/, die beide stemhebbende registers zijn, maar ze worden anders uitgesproken en hebben verschillende betekenissen in woorden. Allofonisch verwijst dus naar de manier waarop geluiden kunnen variëren, afhankelijk van hun positie binnen een woord of zin, en hoe deze variaties geen afzonderlijke fonemen zijn, maar eerder variaties van hetzelfde foneem.