Onthulling van anaglyptiek: de kunst van meerdere inscripties

Anaglyptiek (van het Griekse 'ana' dat 'opnieuw' betekent en 'glyphtos' dat 'gesneden' betekent) is een term die wordt gebruikt op het gebied van epigrafie, de studie van inscripties. Concreet verwijst anaglyptiek naar inscripties die meer dan eens in een oppervlak zijn uitgehouwen of ingesneden. Met andere woorden, anaglyptiek zijn inscripties die in de loop van de tijd zijn toegevoegd of gewijzigd, vaak met nieuwe informatie of correcties. Dit kunnen toevoegingen, verwijderingen of wijzigingen in de originele tekst of het ontwerp zijn. Anaglyptiek kan waardevolle informatie opleveren voor epigrafen en historici, omdat ze de evolutie van taal, cultuur en samenleving in de loop van de tijd kunnen onthullen. Een oud monument kan bijvoorbeeld oorspronkelijk zijn uitgehouwen met een inwijdingsinscriptie, maar later is er aanvullende tekst toegevoegd om te herdenken een volgende gebeurtenis of wijziging. In dergelijke gevallen zou de anaglyptische tekst waardevolle informatie verschaffen over de geschiedenis en ontwikkeling van het monument, die verder gaat dan wat de originele inscriptie alleen zou kunnen bieden.