Zrozumienie opcji bermudzkich: funkcje i zastosowania

Opcja bermudzka to instrument finansowy, który daje posiadaczowi prawo do zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego po określonej cenie (cena wykonania) w określonym terminie (data wygaśnięcia) lub wcześniej. Nazwa opcji bermudzkiej wzięła się od Wysp Bermudzkich, gdzie została po raz pierwszy wprowadzona w latach 70. XX wieku.

Główną cechą opcji bermudzkiej jest to, że można ją wykonać wyłącznie w określonych terminach, zwanych datami wykonania, które są równomiernie rozłożone przez cały okres życia opcji. Te daty wykonania przypadają zazwyczaj co trzy miesiące, sześć miesięcy lub rok, w zależności od szczegółowych warunków opcji. Oznacza to, że posiadacz opcji bermudzkiej nie może skorzystać z opcji w dowolnym momencie, ale musi poczekać do następnego zaplanowanego terminu wykonania.

Opcje bermudzkie są mniej elastyczne niż opcje amerykańskie, które można wykonać w dowolnym momencie przed wygaśnięciem, ale są bardziej elastyczne niż opcje europejskie, które można wykonać jedynie w dniu wygaśnięcia. Są one często stosowane w sytuacjach, gdy nie oczekuje się, że bazowy składnik aktywów doświadczy znaczących zmian cen, a posiadacz chce ograniczyć swoje potencjalne straty lub zyski.…
Na przykład firma może wystawić swoim pracownikom opcje bermudzkie w ramach pakietu wynagrodzeń. Opcje miałyby cenę wykonania równą aktualnej cenie rynkowej akcji spółki i mogłyby być wykonywane w określonych terminach przez cały rok. Pozwoliłoby to pracownikom czerpać korzyści z ewentualnego wzrostu ceny akcji w okresie obowiązywania opcji, ograniczając jednocześnie potencjalne ryzyko poniesienia straty w przypadku spadku ceny akcji.