Historia i znaczenie tytułu Padishah

Padishah (perski: پادشاه, wymawiane [pādisɑh]) to tytuł używany w Persji (obecnie Iran) i innych częściach Bliskiego Wschodu w odniesieniu do monarchy lub cesarza. Słowo to pochodzi od staroperskiego słowa „padishah”, które oznacza „król” lub „cesarz”.

Tytuł Padishah był używany przez władców Imperium Achemenidów, założonego przez Cyrusa Wielkiego w VI wieku p.n.e. Królowie Achemenidów byli znani jako Padiszach i rządzili rozległym imperium rozciągającym się od rzeki Indus na wschodzie po Trację na zachodzie.… Po upadku imperium Achemenidów tytuł Padiszah został przyjęty przez kolejne imperia perskie, w tym imperia Partów i Sasanów. W tych imperiach Padyszah był postrzegany jako boski władca, wyznaczony przez bogów do panowania nad swoimi poddanymi.... Tytuł Padyszah był także używany w innych częściach Bliskiego Wschodu, na przykład w Imperium Osmańskim, gdzie był odnosiło się do sułtana lub cesarza. W dzisiejszych czasach tytuł ten jest nadal używany w niektórych kontekstach, na przykład w imieniu Shahanshaha (króla królów) Iranu.