ทฤษฎีที่ถูกลืมของระบบ Gastrophilism: การสำรวจความเชื่อมโยงระหว่างจิตใจและลำไส้

Gastrophilism เป็นคำที่บัญญัติขึ้นในต้นศตวรรษที่ 20 เพื่ออธิบายความสัมพันธ์สมมุติระหว่างกระเพาะอาหารและจิตใจ แนวคิดเบื้องหลังลัทธิการกินอาหารคือ กระเพาะอาหารเป็นที่นั่งหลักของสติปัญญาและจิตสำนึกมากกว่าสมอง แนวคิดเรื่องการกินกระเพาะอาหารได้รับการพัฒนาโดยแพทย์และนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส อองรี ปิเอรอน ซึ่งแย้งว่ากระเพาะไม่ได้เป็นเพียงอวัยวะย่อยอาหาร แต่ยังเป็นศูนย์กลางของความคิดและอารมณ์ ตามข้อมูลของปิเอรอน กระเพาะสามารถประมวลผลข้อมูลและตัดสินใจได้โดยอิสระจากสมอง และมันเป็นที่มาของสัญชาตญาณ ความคิดสร้างสรรค์ และการทำงานด้านการรับรู้อื่นๆ ขั้นสูง โรคกระเพาะอาหารถูกละเลยโดยชุมชนวิทยาศาสตร์เป็นส่วนใหญ่ในเวลานั้น และ ไม่ถือเป็นทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้องอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ผู้เสนอแนวคิดการกินแบบแกสโตรฟิลนิยมบางคนยังคงโต้แย้งว่ากระเพาะอาหารมีบทบาทสำคัญในกระบวนการทางจิตและประสบการณ์ทางอารมณ์ และจิตใจและร่างกายมีความเชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิดมากกว่าที่การแพทย์แผนตะวันตกยอมรับ