Teori Gastrofilisme yang Dilupakan: Meneroka Sambungan Minda-Usus

Gastrofilisme adalah istilah yang dicipta pada awal abad ke-20 untuk menggambarkan hubungan hipotesis antara perut dan minda. Idea di sebalik gastrophilism ialah perut, bukannya otak, adalah tempat utama kecerdasan dan kesedaran.

Konsep gastrophilism telah dibangunkan oleh pakar perubatan dan ahli falsafah Perancis Henri Piéron, yang berpendapat bahawa perut bukan sekadar organ pencernaan, tetapi juga pusat pemikiran dan emosi. Menurut Piéron, perut mampu memproses maklumat dan membuat keputusan secara bebas daripada otak, dan ia merupakan sumber gerak hati, kreativiti, dan fungsi kognitif lain yang lebih tinggi.

Gastrofilisme sebahagian besarnya ditolak oleh komuniti saintifik pada masa itu, dan ia adalah tidak lagi dianggap sebagai teori saintifik yang sah. Walau bagaimanapun, sesetengah penyokong gastrophilisme terus berhujah bahawa perut memainkan peranan penting dalam proses mental dan pengalaman emosi, dan bahawa minda dan badan lebih rapat berkait daripada perubatan tradisional Barat yang diakui.