Η αρχαία πόλη της Βαβυλώνας: Ένα σύμβολο δύναμης, ευημερίας και καταστροφής

Η Βαβυλώνα ήταν μια πόλη στην αρχαία Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ) που χτίστηκε πάνω από 4.000 χρόνια πριν. Ήταν η πρωτεύουσα της Νεο-Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας, η οποία κυβέρνησε μεγάλο μέρος της αρχαίας Εγγύς Ανατολής από τον 6ο έως τον 4ο αιώνα π.Χ. Η πόλη ήταν διάσημη για τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική της, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης Πύλης Ishtar και του Πύργου της Βαβέλ. Το όνομα "Βαβυλώνα" προέρχεται από την ακκαδική λέξη "Babilu", που σημαίνει "Πύλη του Θεού". Η πόλη ήταν γνωστή για τη θρησκευτική και πολιτιστική της σημασία, καθώς και για την πολιτική της δύναμη και την οικονομική της ευημερία. Ήταν ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου και εμπορίου, και η επιρροή του εκτεινόταν πολύ πέρα από την αρχαία Εγγύς Ανατολή. Στη Βίβλο, η Βαβυλώνα αναφέρεται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη ως τόπος κρίσης και καταστροφής. Το βιβλίο του Ησαΐα προφητεύει την πτώση της Βαβυλώνας και το βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει τους έσχατους καιρούς ως εποχή βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας και την άνοδο μιας μεγάλης πόρνης (Βαβυλώνα) που θα καταστραφεί από τον Θεό.
Σήμερα, η τοποθεσία της αρχαίας Βαβυλώνας είναι που βρίσκεται στο σημερινό Ιράκ, κοντά στην πόλη Χιλά. Έχει ανασκαφεί από αρχαιολόγους και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στον κόσμο. Τα ερείπια περιλαμβάνουν τη διάσημη Πύλη Ishtar, το Παλάτι του Ναβουχοδονόσορ και το Ναό του Marduk, μεταξύ άλλων κτισμάτων. Η Βαβυλώνα έχει γίνει επίσης ένα συμβολικό όνομα για κάθε μεγάλη και ισχυρή πόλη ή αυτοκρατορία που θεωρείται διεφθαρμένη και καταπιεστική. Με αυτή την έννοια, ο όρος «Βαβυλώνα» χρησιμοποιείται συχνά μεταφορικά για να περιγράψει τις σύγχρονες πόλεις ή κοινωνίες που θεωρούνται ότι βρίσκονται υπό τον έλεγχο των κακών δυνάμεων ή χαρακτηρίζονται από πολυτέλεια, υπερβολή και ηθική φθορά.