Starożytne miasto Babilon: symbol władzy, dobrobytu i zniszczenia

Babilon to miasto w starożytnej Mezopotamii (dzisiejszy Irak), które zostało zbudowane ponad 4000 lat temu. Było stolicą imperium nowobabilońskiego, które rządziło większością starożytnego Bliskiego Wschodu od VI do IV wieku p.n.e. Miasto słynęło ze swojej wspaniałej architektury, w tym ze słynnej Bramy Isztar i Wieży Babel.... Nazwa „Babilon” pochodzi od akadyjskiego słowa „Babilu”, co oznacza „Brama Boga”. Miasto było znane ze swojego znaczenia religijnego i kulturalnego, a także siły politycznej i dobrobytu gospodarczego. Było to główne centrum handlu i handlu, a jego wpływy sięgały daleko poza starożytny Bliski Wschód. W Biblii Babilon jest wspomniany zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie jako miejsce sądu i zniszczenia. Księga Izajasza przepowiada upadek Babilonu, a Księga Apokalipsy opisuje czasy ostateczne jako czas niewoli babilońskiej i powstania wielkiej nierządnicy (Babilonu), która zostanie zniszczona przez Boga. Dziś teren starożytnego Babilonu jest położony na terenie dzisiejszego Iraku, w pobliżu miasta Hillah. Zostało odkryte przez archeologów i jest uważane za jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych na świecie. Ruiny obejmują między innymi słynną Bramę Isztar, Pałac Nabuchodonozora i Świątynię Marduka.…Babilon stał się także symboliczną nazwą każdego wielkiego i potężnego miasta lub imperium, które jest postrzegane jako skorumpowane i uciskające. W tym sensie terminu „Babilon” często używa się metaforycznie do opisania współczesnych miast lub społeczeństw, które są postrzegane jako znajdujące się pod kontrolą sił zła lub charakteryzujące się luksusem, nadmiarem i rozkładem moralnym.