การยกเรื่อง: ปรากฏการณ์ทางไวยากรณ์สำหรับการเน้นและผลกระทบ
การยกหัวเรื่องเป็นปรากฏการณ์ทางไวยากรณ์ที่องค์ประกอบของประโยคซึ่งปกติแล้วจะเป็นประธานของประโยคจะถูกยกให้อยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าในประโยคแทน ซึ่งมักจะอยู่ที่ตอนต้นของประโยค สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ในภาษาที่มีโครงสร้างทางไวยากรณ์ที่หลากหลาย แต่พบได้ทั่วไปในภาษาที่มีระบบการกำกับตัวพิมพ์และ/หรือข้อตกลงคำกริยาที่ซับซ้อน ตัวอย่างเช่น ในภาษาอังกฤษ การยกเรื่องเป็นเรื่องที่ค่อนข้างหายาก แต่สามารถเกิดขึ้นได้ในบางเรื่อง บริบทเช่นเมื่อใช้ประโยคญาติเป็นประธานของประโยค: "คนที่ฉันเห็นเมื่อวานนี้คือพี่ชายของฉัน" ในประโยคนี้ ประโยคสัมพัทธ์ "who I saw Yesterday" จะถูกยกขึ้นต้นประโยคและทำหน้าที่เป็นประธาน ในภาษาอื่น การยกเรื่องอาจพบได้ทั่วไปมากกว่าและสามารถตอบสนองวัตถุประสงค์ได้หลากหลาย ตัวอย่างเช่น ในภาษาอาหรับ คุณสามารถยกประธานของประโยคขึ้นต้นประโยคเพื่อเน้นหรือเน้นเฉพาะหัวข้อได้: "คนที่เขียนจดหมายคือน้องชายของฉัน" ในประโยคนี้ หัวเรื่อง "the man" จะถูกยกขึ้นที่ต้นประโยคเพื่อเน้นย้ำถึงตัวตนของบุคคลที่เขียนจดหมาย การยกหัวเรื่องยังสามารถใช้เพื่อสร้างความประหลาดใจหรือความคาดไม่ถึงในประโยคได้ด้วย ตัวอย่างเช่น ในภาษาญี่ปุ่น เป็นไปได้ที่จะยกหัวเรื่องของประโยคขึ้นต้นประโยคเพื่อให้เกิดอารมณ์ความรู้สึก: "พี่ชายของฉันที่ฉันคิดว่าตายแล้วปรากฏตัวที่ประตู" ในประโยคนี้ หัวเรื่อง "my brother" จะถูกยกขึ้นที่ต้นประโยคเพื่อสร้างความรู้สึกประหลาดใจและคาดไม่ถึง
โดยรวมแล้ว การยกหัวเรื่องเป็นปรากฏการณ์ทางไวยากรณ์ที่สามารถนำมาใช้เพื่อสร้างเอฟเฟกต์ต่างๆ ในภาษา รวมถึง การเน้นเฉพาะประเด็น และเอฟเฟกต์ที่น่าทึ่ง เป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาที่มีระบบการทำเครื่องหมายตัวพิมพ์เล็กและ/หรือข้อตกลงกริยาที่ซับซ้อน แต่ก็สามารถเกิดขึ้นได้ในภาษาที่มีโครงสร้างทางไวยากรณ์ที่ตรงไปตรงมามากกว่าเช่นกัน
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
