Κατανόηση της επαναδιέγερσης: Μια βασική έννοια στην προετοιμασία και τη θεραπεία

Η επαναδιέγερση είναι μια διαδικασία με την οποία μια συμπεριφορά ή απόκριση που είχε μάθει προηγουμένως επανενεργοποιείται ως απόκριση σε ένα ερέθισμα που είναι παρόμοιο με αυτό που προκάλεσε αρχικά τη συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να συμβεί μέσω διαφόρων μορφών προετοιμασίας, όπως η κλασική προετοιμασία ή η τελεστική προετοιμασία.

Στην κλασική προετοιμασία, ένα ουδέτερο ερέθισμα συνδυάζεται με ένα μη εξαρτημένο ερέθισμα (UCS) για να προκαλέσει μια άνευ όρων απόκριση (UCR). Με την πάροδο του χρόνου, το ουδέτερο ερέθισμα γίνεται ένα εξαρτημένο ερέθισμα (CS) που μπορεί να προκαλέσει μια εξαρτημένη απόκριση (CR) παρόμοια με το UCR. Εάν το εξαρτημένο ερέθισμα παρουσιαστεί ξανά μετά την παρέλευση ενός χρονικού διαστήματος, μπορεί να επαναδιεγείρει τη συμπεριφορά ή την απόκριση που είχε μάθει προηγουμένως. Εάν η συμπεριφορά ακολουθηθεί από ένα ενισχυτικό ερέθισμα, θα είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί ξανά στο μέλλον. Ωστόσο, εάν η συμπεριφορά ακολουθηθεί από ένα τιμωρητικό ερέθισμα, θα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανιστεί ξανά. Και στις δύο περιπτώσεις, η συμπεριφορά που είχε μάθει προηγουμένως μπορεί να επαναδιεγερθεί με την παρουσίαση ενός παρόμοιου ερεθίσματος που προκαλεί απόκριση.

Η επαναδιέγερση μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά για να βοηθήσει τα άτομα να ξεπεράσουν φοβίες ή άλλες αγχώδεις διαταραχές εκθέτοντάς τα σταδιακά στο επίφοβο ερέθισμα σε ένα ελεγχόμενο και ασφαλές περιβάλλον. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση επιθυμητών συμπεριφορών, όπως η ολοκλήρωση εργασιών για το σπίτι ή η εξάσκηση μιας νέας δεξιότητας.