Memahami Rangsangan Semula: Konsep Utama dalam Pengkondisian dan Terapi

Rangsangan semula ialah proses di mana tingkah laku atau tindak balas yang dipelajari sebelum ini diaktifkan semula sebagai tindak balas kepada rangsangan yang serupa dengan yang pada asalnya menimbulkan tingkah laku itu. Ini boleh berlaku melalui pelbagai bentuk pelaziman, seperti pelaziman klasik atau pelaziman operan.

Dalam pelaziman klasik, rangsangan neutral dipasangkan dengan rangsangan tanpa syarat (UCS) untuk menimbulkan tindak balas tanpa syarat (UCR). Lama kelamaan, rangsangan neutral menjadi rangsangan terkondisi (CS) yang boleh menimbulkan tindak balas terkondisi (CR) serupa dengan UCR. Jika rangsangan terkondisi dibentangkan semula selepas tempoh masa berlalu, ia mungkin merangsang semula tingkah laku atau tindak balas yang dipelajari sebelumnya.

Dalam pelaziman operan, sesuatu tingkah laku diperkukuh oleh sama ada akibat positif atau negatif. Jika tingkah laku itu diikuti dengan rangsangan yang menguatkan, ia akan lebih berkemungkinan berlaku lagi pada masa hadapan. Walau bagaimanapun, jika tingkah laku itu diikuti dengan rangsangan menghukum, kemungkinan besar ia akan berlaku lagi. Dalam kedua-dua kes, tingkah laku yang dipelajari sebelum ini boleh dirangsang semula dengan penyampaian rangsangan yang serupa yang menimbulkan tindak balas.

Restimulasi boleh digunakan secara terapeutik untuk membantu individu mengatasi fobia atau gangguan kebimbangan lain dengan secara beransur-ansur mendedahkan mereka kepada rangsangan yang ditakuti dalam keadaan terkawal dan selamat. persekitaran. Ia juga boleh digunakan untuk mengukuhkan tingkah laku yang diingini, seperti menyiapkan tugasan kerja rumah atau mempraktikkan kemahiran baharu.