Sejarah dan Kepentingan Harakiri di Jepun Purba

Harakiri (juga dieja hara-kiri) ialah istilah Jepun yang merujuk kepada tindakan ritual membunuh diri dengan membuang perut, biasanya dilakukan oleh samurai di Jepun purba. Perkataan "harakiri" terdiri daripada dua bahagian: "hara," yang bermaksud "perut," dan "kiri," yang bermaksud "potong."

Dalam budaya tradisional Jepun, harakiri dianggap sebagai tindakan yang mulia dan terhormat bagi samurai yang telah kehilangan mereka. tuan atau telah dihina. Ia dilihat sebagai satu cara untuk mengembalikan maruah diri dan mengelakkan diri daripada memalukan keluarga. Ritual itu melibatkan samurai yang menghunus pedang dan membuat luka yang dalam pada perut mereka sendiri, biasanya di bawah tulang rusuk. Ini akan menyebabkan kehilangan darah yang cepat dan kematian dalam masa beberapa minit.

Amalan harakiri sebahagian besarnya telah hilang di Jepun moden, dan ia kini dianggap sebagai peninggalan zaman feudal negara itu. Walau bagaimanapun, istilah "harakiri" masih digunakan secara metafora untuk menggambarkan sebarang tindakan pengorbanan besar atau penafian diri.