De geheimen van Petalodonts ontsluiten: vroege zoogdieren met een gespecialiseerd dieet

Petalodont (van het Griekse petalon, ‘steen’ en geurig, ‘tand’) is een uitgestorven soort prehistorische zoogdieren die leefden tijdens het Eoceen, ongeveer 50 miljoen jaar geleden. Het waren kleine, knaagdierachtige wezens met een kenmerkende reeks tanden die in het fossielenbestand worden aangetroffen. Petalodonts werden gekenmerkt door hun unieke tandstructuur, waaronder een paar grote, platte kiezen achter in de kaak die werden gebruikt voor het vermalen en vermalen van plantaardig materiaal. Deze tanden waren heel anders dan die van moderne zoogdieren, en er wordt aangenomen dat petalodonten een dieet hebben gehad dat voornamelijk bestond uit fruit en ander zacht, plantaardig voedsel. Petalodonten zijn bekend uit fossiele vondsten in Europa, Azië en Noord-Amerika. Amerika, en ze worden beschouwd als een van de vroegste voorbeelden van zoogdieren die zijn geëvolueerd om planten te eten. Ze zijn ook belangrijk voor het begrijpen van de vroege evolutie van het gebit van zoogdieren en voedingsaanpassingen.