Het blootleggen van het fossielenbestand van Hyracodont, een uitgestorven geslacht van vroege zoogdieren

Hyracodont is een uitgestorven geslacht van vroege zoogdieren dat leefde tijdens het Paleoceen, ongeveer 60 miljoen jaar geleden. De naam Hyracodont komt van de Griekse woorden "hyrax" wat "rotsdas" betekent en "geur" wat "tand" betekent. Deze naam werd gekozen omdat de tanden van Hyracodont vergelijkbaar waren met die van moderne hyraxen.

Hyracodonts waren kleine tot middelgrote zoogdieren die waarschijnlijk herbivoren of alleseters waren. Ze hadden verschillende gebitskenmerken die erop wijzen dat ze zowel planten als dieren hebben gegeten. Sommige soorten Hyracodonts hadden grote snijtanden en scherpe hoektanden, die mogelijk werden gebruikt voor het grijpen en scheuren van vlees, terwijl andere meer gespecialiseerde tanden hadden voor het vermalen van plantaardig materiaal. Hyracodonts zijn bekend uit fossiele vondsten in Noord-Amerika, Europa en Azië, en ze waren in hun tijd waarschijnlijk wijdverspreid. Ze worden beschouwd als een van de vroegste voorbeelden van zoogdieren die zijn geëvolueerd na het uitsterven van de niet-aviaire dinosauriërs, en ze bieden belangrijke inzichten in de vroege evolutie van het gebit en het dieet van zoogdieren.