Memahami Thixotropy: Sifat Bendalir Boleh Alir

Thixotropy ialah sifat cecair bukan Newtonian tertentu di mana kelikatan bendalir berkurangan apabila kadar ricih meningkat. Ini bermakna apabila cecair thixotropic tertakluk kepada pengadukan atau ricih, ia menjadi kurang likat dan lebih mudah dialirkan. Tingkah laku yang bertentangan ditunjukkan oleh cecair dilatant, yang menjadi lebih likat di bawah ricih.

Thixotropy sering diperhatikan dalam bahan seperti ampaian, emulsi, dan pes, di mana zarah atau titisan disatukan oleh filem nipis cecair. Apabila bendalir tertakluk kepada ricih, zarah atau titisan dipaksa terpisah, membolehkan bendalir mengalir dengan lebih mudah. Tingkah laku ini biasanya dilihat dalam produk seperti mayonis, sos tomato, dan ubat gigi, yang menjadi lebih mudah mengalir apabila digoncang.

Thixotropy boleh dicapai melalui pelbagai kaedah, termasuk:

1. Taburan saiz zarah: Dengan mengawal saiz dan bentuk zarah atau titisan dalam ampaian atau emulsi, adalah mungkin untuk mewujudkan tingkah laku thixotropic.
2. Kimia permukaan: Kimia permukaan zarah atau titisan juga boleh menjejaskan interaksi mereka antara satu sama lain dan dengan cecair di sekeliling, yang membawa kepada tingkah laku thixotropic.
3. Sifat struktur: Sifat struktur bendalir, seperti rangkaian zarah atau titisan, juga boleh mempengaruhi tingkah laku thixotropicnya.
4. Kadar ricih: Thixotropy boleh dicapai dengan menggunakan kadar ricih yang tinggi pada bendalir, yang menyebabkan zarah atau titisan pecah dan mengalir dengan lebih mudah.

Thixotropy ialah sifat penting dalam banyak produk perindustrian dan pengguna, kerana ia boleh menjejaskan prestasi dan kefungsian produk. Contohnya, dalam cat dan salutan, thixotropy boleh membantu memastikan bahan mengalir dengan lancar dan sekata, manakala dalam produk makanan, ia boleh menjejaskan tekstur dan konsistensi produk.