Zrozumienie Gravel-Walk: wzorzec projektowy umożliwiający oddzielenie logiki wysokiego poziomu od implementacji niskiego poziomu

Gravel-walk w kontekście informatyki i inżynierii oprogramowania odnosi się do wzorca projektowego, który polega na użyciu kombinacji żwiru (tj. gruboziarnistego) i drobnoziarnistych obiektów do rozwiązania problemu. Ideą tego wzorca jest użycie obiektów żwirowych do obsługi koncepcji wysokiego poziomu i obiektów drobnoziarnistych do obsługi szczegółów niskiego poziomu.…
Innymi słowy, spacer po żwirze to sposób organizowania struktur kodu i danych w taki sposób, że wysoki poziom logika programu jest oddzielona od szczegółów implementacji niskiego poziomu. Pozwala to na większą elastyczność i łatwość konserwacji kodu, ponieważ zmiany w logice wysokiego poziomu nie mają wpływu na implementację niskiego poziomu.

Termin „żwir” wywodzi się z pomysłu, że tak samo żwir jest grubym materiałem używanym do pokrywania dużych obszarach obiekty żwirowe są gruboziarniste i obsługują zaawansowane koncepcje. Z drugiej strony drobnoziarniste obiekty są jak małe kamienie tworzące żwir i obsługują szczegóły niskiego poziomu.

Wędrówka po żwirze jest często używana w programowaniu obiektowym (OOP) w celu oddzielenia logiki wysokiego poziomu programu od jego wdrożenia na niskim poziomie. Znana jest również jako „zasada żwiru” lub „zasada gruboziarnista”.