Zrozumienie kartezjańskiego układu współrzędnych

W matematyce i fizyce kartezjański układ współrzędnych to zbiór trzech prostopadłych linii (osi) używanych do reprezentowania punktów w przestrzeni. Współrzędne zostały nazwane na cześć René Descartesa, który wprowadził to pojęcie w XVII wieku.

Trzy osie to:

* Oś x (czasami nazywana odciętą), która biegnie poziomo od lewej do prawej.
* Oś y ( czasami nazywana rzędną), która biegnie pionowo w górę i w dół.
* Oś z (czasami nazywana wysokością), która biegnie prostopadle do obu osi x i y i jest pionowa w przestrzeni trójwymiarowej.

Każdy punkt w przestrzeni można przedstawić za pomocą zestawu współrzędnych, które są odległościami punktu od każdej z osi. Na przykład punkt o współrzędnych (3, 4, 5) znajduje się 3 jednostki od osi x, 4 jednostki od osi y i 5 jednostek od osi z.

Kartezjański układ współrzędnych jest szeroko rozpowszechniony używane w matematyce, fizyce, inżynierii i innych dziedzinach do przedstawiania punktów, wykresów i innych obiektów geometrycznych. Jest szczególnie przydatny do rozwiązywania problemów związanych z ruchem, siłami i innymi wielkościami, które można opisać za pomocą trzech wymiarów.